Jón Bergmann Sigfússon

Elskulega fólk

 Akkurat núna er ég kominn til Genf og búinn að vera í nokkra daga. Ég fékk vikufrí í flughermi og ákvað að skella mér til kellu því ég hef ekki séð hana síðan 4.janúar. Verí næs.

Ég er annars búinn að eyða 6 vikum í Bodö í norður Noregi og var það ágætis lífsreynsla. Norður norðmenn eru ágætasta fólk, glaðlynt og viðkunnanlegt. Eftir 6 vikur þar kláraði ég loksins bóklega hlutann í þessari þjálfun. Við tók þjálfun í svokölluðun papertiger sem er eiginlega eftirlíking af flugstjórnarklefa inn í einu herberginu í skólanum. Þar þjálfum við ákveðna prósidjura og neyðarviðbrögð til að spara tíma í sjálfum flugherminum. Eftir það fékk ég að fljóta með í nokkrum flugferðum í heilan dag. Við flökkuðu milli nokkurra minni flugvalla og var þetta beinlýnis til að gefa mér innsýn inn í það sem bíður mín. Hlakka bara til.

Við tók svo flugferð til Osló þarsem flughermirinn beið mín. Fyrsta skiptið var ógeðslega skemmtilegt og maður var eins og fimm ára krakki í leikfangabúð. Það kom mér á óvart að hvað ég var fljótur að ná tökum á vélinni. Bara eftir nokkrar mínútur. Er búinn að fara í 7 skipti núna og hafa öll nema eitt skipti gengið frábærlega. Ég svaf samt ekki dúr í heila viku því ég var alltaf að hugsa um næsta dag. Náði einhvernveginn bara að komast yfir það að þurfa svefn og þjösnaðist í gegnum daginn. Sofnaði fyrst þegar ég kom til Genf síðastliðinn mánudag. Held mig hafi bara vantað konuna við hliðina á mér.

Nú tekur við flughermir á þri og alla daga fram á fös. Þá er próf prófanna. Það verður massað.

Var svo að fá planið fyrir apríl og þar er bara eitt flug planað, lendingarnar mínar 6.apríl. Vona að það verði breyting á því samt.

Nær allur marsmánuður hefur farið í flugherminn með 2 hléum. Í fyrra hléinu fór ég til Köben að heimsækja Haffa og fékk íbúðina hennar Eyrúnar lánaða því hún þurfti að fara til Íslands þessa helgi. Það var æðislega næs að gista í íbúðinni. Var orðinn dáldið þreyttur á hótelum eftir 8 vikur. Seinna hléið er núna í Genf.

Ég fékk að vita að Tromsö verður mitt base. 71 norður, hmmm, bara spennandi. Ég hef líka alltaf vitað það að snjórinn á betur við svona albinóa eins og mig en steikjandi sólin og ströndin. Ég og sólin höfum aldrei verið félagar. Ég+sól=bruni. Einfalt dæmi.  Held ég eigi eftir að pluma mig ágætlega þarna. Hef góða tilfinningu fyrir þessu öllu. Stefni á að fara þangað þegar ég er búinn með þjálfunina og leita mér að húsnæði og bíl.

Þetta er allt í bili af Ævintýra Jóni.

Góðar stundir.

Nú er ég staddur í Bodo norður Noregi. Hér er hvasst alla daga og sólarljós í 3 tíma. Ekki alveg Mallorka en allt að því. Ég er byrjaður á Dash 8 100/300 námskeiði og eru allar aðstæður til fyrirmyndar. Við erum 9 á námskeiðinu með misjafnan bakgrunn. 7 Norðmenn, 2 Svíar og ég. Norðmennirnir eru svo uppteknir við að gera grín af Svíunum að ég hef ekki fengið neina kreppubrandara lengi. Annars er meiriháttar stemning í hópnum og allt saman gott fólk.

Við erum byrjuð á CBT prógrammi og er kennslan afar ítarleg og góð. Hefði engar áhyggjur ef ég kynni líka norsku en það kemur allt. Allt er borgað undir okkur og fór hitt liðið meiraaðsegja heim núna um helgina á kostnað Wideroe. Verð því einn hérna helgina enda aðeins lengra fyrir mig heim. Þegar mér verður hugsað til heimahagana skelli ég mér bara í ullarpeysu, fer í ullarsokka, hengi íslenska fánann uppá vegg og fæ mér harðfisk (valdi það til að taka með mér sem luxury item eins og í survivor, valdi milli þess og lýsis).

1 week down and 5 weeks to go. Nú er bara að standa sig og halda áfram að lesa.

Kveðjur á klakann.

Jú, þið lásuð rétt. Ég er snjóbrettasnillingur. Ég lærði á 2 dögum að renna mér niður snarbrattar brekkur Mont Jura á snjóbretti , meira að segja með vott af virðingu. Það er BARA gaman. Ég er ekki að segja að ég sé tilbúinn í heimsmeistarakeppnina en allt að því. Mikið djöfull þurfti ég bara að fljúga oft á hausinn fyrst. Þetta var bara ein sársaukasigurganga þessa 2 daga en seinni hluta síðari dags náði ég stjórn á helvítinu og það er þrusugóð tilfinning. Mæli með þessu. Eina sem það kostaði voru strengir DAUÐANS næstu daga og vikur. Ég er hreinlega heppinn að geta slegið inn stafi á lyklaborðið vegna strengja í öllum kroppnum. Ég átti bara erfitt með að sofa því ég vaknaði við sársauka í hvert skipti sem ég þurfti að snúa mér. Totally worth it samt.

Jólin er búinn að vera afbragðsgóð þó maður sé fjarri fjölskyldunni. Ég saknaði þeirra afar mikið en náði jólamessunni kl 18 af netinu og lét hana hljóma meðan maður gæddi sér á góðmetinu, við mismikinn fögnuð annara viðstaddra. Þau höfðu meiri skilning á stöðunni þegar ég útskýrði að maður væri háður því að heyra jólamessuna duna yfir jólamatnum.

Við fengum góða heimsókn um jólin frá Richard vini okkar og svo kom 2 vinir Sophiear seinna og gistu hjá okkur eina nótt. Þeir voru á leið til suður Frakklands á skíði. Það var helvíti gaman hjá okkur og nokkur bjór þjóraður þegar margir karlmenn koma saman. Það er magnað hérna í France að það er erfitt að finna í verslunum bjór sem er í stærri einingum en 33 cl. EN auðvitað var hægt að fá minni flöskur, 250 ml ?????? Af hverju ætti einhver að fá sér bjór sem er á stærð við kókómjólk? Það hreinlega borgaði sig ekki að taka upp eina flösku því hún var búin á 3 min. Endaði með því að maður fékk sér alltaf 2 þegar maður náði sér í kaldann í ísskápinn.  Skil ekki.

Gott fólk, góðar stundir.

...sem segir að ég er að rífa niður ógeðslegt franskt veggfóður í fínu íbúðinni okkar. Erum annars að mála og reyna að koma okkur fyrir. Nýja íbúðin er góð og ódýr en annað mál er með nýja bílinn okkar. Hann er ekki að alveg að dansa á þessum síðustu og verstu. Neitar hreinlega að fara í gang stundum. Búinn að fara á verkstæði og borgaði formúgu fyrir sem bætti ekki neitt. Ekki í góðu skapi þessa dagana því það er ekki hægt að lifa hérna án þess að hafa bíl. Ekki eins og í Köben. Þar eru almenningssamgöngur. Ekki hér. Þetta er dáldið eins og að vera bíllaus um vetur fyrir norðan. Þú ert alveg einangraður.

Svo erum við netlaus og því er ég á eina staðnum í nágrenninu sem er með þráðlaust net. McDonalds. Frakkland er eini staðurinn í heiminum enginn talar ensku á McDonalds. Ég ekki skilja. Sé annars fram á að éta mikið að Makka þartil netið kemur. Vonandi fyrir jól. Er sambandslaus við umheiminn þangað til og það er ekki gaman. Maður er frekar háður netinu og sérstaklega þegar maður er langt frá öllu og öllum og jól á næsta leiti. Erum að vinna í því að fá okkur franskt númer svo maður geti náð sambandi við Gufunes radío.

Skemmtilegar staðreyndir um Frakkland og Genf.  1. World Trade Center er við flugvöllinn í Genf????? Húsið er á stærð við Morgunblaðshúsið. Einhver að misskilja. 2. Allir bankar í Frakklandi eru lokaðir á mánudögum??????? Af hverju myndi einhver spyrja, þar á meðal ég. Ekki hugmynd. Þeim finnst það bara töff. We´re French and we don´t care. (segist með fyrirlitningarsvip og sígarettu í annarri).

Þartil næsta McDonalds heimsókn.

Kveðjur frá Gex(rétt norður af Genf)