Flugþjálfun og kennari dauðans

Ég er búinn að vera á Jótlandi í flugþjálfun síðastliðna viku en er kominn til Köb aftur. Planið var að taka síðasta tékk fyrir próf í gær en þá komumst við að fuel vandamáli. Vélin er því grounduð og ég hér þar til eitthvað gerist. Þessi kennari sem ég er með leit út fyrir í byrjun að vera ágætis náungi en er alger masókisti þegar við komum i flugvélina. Mér líður eins og heilalausum hálfvita þegar við lendum. Eins og ég hafi aldrei komið upp í flugvél áður. Ég lít á það þannig að kennsla snúist um það að koma upplýsingum yfir á annan einstakling. Spurningin er bara hvernig. Þessi náungi beitir öllum röngum aðferðum við það. Maðurinn þekkir vélina og er vel að sér i öllum reglugerðum en tjáningarformið er algerlega út fyrir öll mörk. Hefur enga þolinmæði (frekar nauðsynlegt) og það er ekki fyrr en hann slakar á sem ég byrja að læra. Hann var reyndar fínn i siðasta flugi þvi ég talaði við hann i annað skiptið um að þetta gengi ekki svona lengur. Sagði sem minnst og krítiseraði svo bara eftir að við lentum. Fint. Hefði óskað þess að þetta hefði verið svona frá byrjun. Er samt búinn að læra helling á þessari viku. Betri flugmaður fyir vikið. Hefði jafnvel verið betri ef hann hefði hagað sér. Þetta er samt allt að klárast og þvi kemst ég vonandi fljótlega til Englands. Gaurinn er samt alveg ágætur þegar hann er ekki að kenna. Þetta er alveg að stökkva úti djúpu laugina að gera þetta i sumar en djöfull held ég að það verði hollt fyrir mig. Á bara eftir að sakna Sophie minnar mikið. Það er verst.

Klipping

Klipping hefur alltaf verið viðkvæmt málefni fyrir mig. Aðeins fáir útvaldir hafa fengið að komast i hausinn á mér. Helst þá að nefna Björn Hannesson mág minn sem sinnti mér alveg frá barnæsku til u.þ.b. 16 ára aldurs. Ber ég honum miklar þakkir því held ég að hann hafi lítið fengið greitt fyrir. Honum er ég skuldbundinn ævilangt. Og svo er það Skari poppari eins og uppáhaldsbróðir minn kallar hann sem hefur séð um mig síðastliðin 12 ár. Ég er afskaplega sáttur þótt margir hafi sér þá ósk heitasta að ég skipti um hárgreiðslu einhverntímann. Það lítur ekki út fyrir það í náinni framtíð.

Ég var að koma úr klippingu rétt í þessu. Ég fann í haust lítinn snyrtilegan ódýran araba á Amagerbrogade til að klippa mig og hef verið þar síðan. Komst reyndar að því í dag að hann er í raun frá Túnis en hvað um það. Yfirleitt þegar ég kem inn er einhvert arabískt söngl sem ómar á bakvið allan tíman sem ég er þar.  Ég komst að því að hann er strangtrúaður múslimi þarsíðast þegar ég fór til hans. Rétt eftir að við byrjuðum stoppar hann skyndilega og segir: Kem eftir 5 mín. Ég var eitt spurningamerki og svaraði bara ókei. Hann stingur af inni eldhús, kveikir á geislaspilara sem lætur kóranin óma, hendir sér á gólfið og byrjar að biðja til Allah. Ég var með aðra hliðina á hausnum rakaða og hina eins og handakrika á þýskri bóndakonu. 5 mín seinna kemur hann aftur, afsakar biðina og heldur áfram. Á slaginu korter i þrjú þarf greinilega að sinna sínum Allah. Ég var hinn gáttaðasti en fannst þetta mjög skondið allt saman. Stofan var full af kúnnum en hann gat samt fundið sér tíma til að iðka sína trú. Það fannst mér líka að vissu leyti svolítið aðdáunarvert því hann lét ekki viðskipti trufla eitthvað sem hann vill standa fyrir sem manneskja.

Þjálfun loksins byrjuð

Nú er ég loksins kominn á skrið með þessa flugvélaþjálfun mína. Tók ekki nema mánuð. Eigandinn er alveg á nálum því það vantar vélina sárlega i Englandi. Vill endilega að allt gangi sem hraðast fyrir sig sem er kannski eðlilegt. Planið er að ég verði búinn og helst kominn til Englands næstu helgi. Það ætti svosem að vera að gerlegt. En eins og svo mörg plön sem fylgja þessum flugbisness eru litlar líkur að það standist.

Ég byrjaði síðastliðin mánudag og er búinn að fara i 3 flug. Allt er nýtt. Ekki bara flugvélin heldur landið og reglurnar. Mér líður eins og algjörum amatör hérna. Það tekur smá tíma að yfirfæra allt sem maður kann yfir á annað land en kemur á endanum.  Það er einnig þónokkur munur á kennslu í Danmörku og á Íslandi. Hlutir sem ég hélt að ég hefði nokkuð á hreinu eru öðruvísi gerðir hér. Á Íslandi erum við líka dálítið heimakærir og búnir að búa til margar heimatilbúnar aðferðir því þær henta vel Reykjavíkurflugvelli og umhverfi hans. Önnur umferð er ekkert til að hafa áhyggjur af annarsstaðar á Íslandi. Maður er að reka sig á það núna hversu þægilegt er að fljúga heima.  Þetta er allt að koma núna enda er ég búinn að vera sveittur við að læra reglur og flugaðferðir baunans. Held ég þetta verði helvíti góður skóli fyrir mig og verð enn betri eftir sumarið.

Þjálfunin er í Vamdrup á Jótlandi sem er rétt hjá Kolding. Ég hafði samband við Palla Bess og Helgu í Sönderborg og þau eru búin að leyfa mér að sinni einstöku góðmennsku að gista. Ég tek svo lestina á milli á morgnana. Þau eru alveg búin að redda mér. Helga er alltaf með hafragraut á morgana fyrir strákana(sem ég nýt góðs af), Palli hefur keyrt mig í lestina á morgnana áður en hann fer með strákana í skólann og Helga hefur náð í mig þegar ég kem á kvöldin. Innilegar þakkir til Helgu og Palla. Vona að ég geti endurgoldið þeim greiðann einhvern daginn.

Er núna heima í Köben. Er í 2 daga fríi því vélin er í ársskoðun. Flug aftur á laugardagsmorgun.Er að lesa eins og mother...... og hlustandi á útvarpsstöð sem spilar bara sama 20 laga playlistann aftur og aftur. Umbrella ,ella,ella,ella ,e e e e. Please dont stop the music, please dont stop the, please dont stop the, please dont stop the music. Eins og viðkomandi listamaður þjáist af BP syndrome (Biluð Plata veikin). Hlýtur að vera lækning við þessu. Stöðin spilar einnig gamla danska smelli og gaman að kynnast þeim.  Búinn að komast að því að hápunktur dansks (segir maður dansks?) tónlistarlífs var níundi áratugurinn. Ekkert nema danskt eighties spilað ef það er spilað eitthvað gamalt. Dodo and the dodos og félagar. Vill til að ég hef ágætlega gaman af þessu en er aðeins farið að slá í þau því þeir eru búnir að nota sama playlistann i 2 mánuði.

 

 

Furðulegir fallhlífastökkvarar

Englendingarnir sem ég átti samskipti við í Headcorn í síðustu viku eru allir með tölu vinalegir og þjónustulundaðir. Mér leið vel þarna og fínt fólk i alla staði. Nokkrir voru samt furðulegri en aðrir. Það kom einn fallhlífastökkvari að heimsækja Tom flugmann sem ég deildi með trailer. Hann leit út eins og Pétur Jóhann Sigfússon (Ólafur Ragnar) í vexti og ekki ólíkt andlitsfall. Var samt með smá bumbu og  skalla eins og Marteinn Mosdal og greiddi pent yfir. Var líklega um 35 en með skallann leit út fyrir að vera 49 ára. Á því miður ekki mynd af honum. Fáið góða mynd með því blanda þessum 2 saman. Ósköp fínn náungi og talaði eins og enskur aðalsmaður frá Viktoríutímabilinu. Seinna um kvöldið var ég eitthvað að spyrja Tom út í náungann og þá fæ ég tilbaka: "Ha, hver, þú meinar KLÁMMYNDASTJARNAN". Ég fór að skellihlæja og þá aðallega hversu fjarstæðukennd þessi hugsun er eiginlega. Ég spurði þá tilbaka hvernig í ósköpunum maðurinn hefði áunnið sér þetta gælunafn. Skildi hann hafa hrunið svona svakalega i það i einhverju partýinu. Verið fórnarlamb einhvers sem hefði orðið var við hann gerandi ósiðsamlega hluti með einhverri óheppinni snót sem hefði svo verið lekið á netið. Svarið sem ég fæ er: "Nei nei, það er af því hann ER klámmyndastjarna". Þá missti ég andlitið. Hann á semsagt sænska kærustu sem ég hef notabene ekki séð. Þau búa til klámmyndbönd heima hjá sér og fá massa pening fyrir. Mín spurning er sú: hvernig i andskotanum svona gaur getur verið klámstjarna? Forljótur og algerlega snauður öllu sexapíli. Eina sem mér dettur í hug að hann hafi sameiginlegt með Ron Jeremy og John Holmes er að hann hlýtur vera vaxinn niður eins og fíll. Meira að segja stelpurnar sem ég talaði við á barnum og voru að segja mér sögur frá því þegar hann vildi dansa súludans fyrir þær, fengu hroll bara við tilhugsunina.  Getiði ímyndað ykkur Jóhann Pétur með skalla dansa súludans? Eftirá að hyggja var hann eini maðurinn sem  átti glænýjan Pajero jeppa!!! Eftirá að hyggja liggur við að maður verði að fara í samningaviðræður við betri helminginn til að rétta af fjárhag heimilisins!!!

Skyndiheimsókn til Stokkhólms

Ég var í þessu að koma frá Stokkhólmi. Ég ákvað á mánudaginn að skella mér þangað og hitta mína heittelskuðu þvi við vitum ekkert hvenær næsta tækifæri kemur. Sophie átti skyndilega 2 daga aflögu og ákvað ég þvi að nota tækifærið. Það var æðislegt að sjá hana enda búinn að sakna hennar ægilega. Hún sýndi mér allan skólann og ég fékk að kynnast aðeins hvað kennslan gengur út. Þetta er mikið efni að innbyrða á stuttum tíma en hún er svakalega dugleg.

Skólinn sem Sophie er í er á Arlanda flugvelli og þvi ekki langt fyrir mig að fara þegar ég lenti. Við náðum samt að kíkja aðeins á Stokkhólm áður en ég kom tilbaka. Við höfðum eiginlega hvorugt farið til Stokkhólms áður og þvi vorum við hálfóákveðin um hvað við ættum að skoða. Ákváðum eftir að hafa kíkt á eitthvað ferðakort að kíkja á gamla bæinn. Við urðum ekki fyrir vonbrigðum og komumst að því að Stokkhólmur er bara nokkuð snotur bær og alveg þess virði að kíkja á. Húsin þar eru mjög heillandi og er Sophie sérstaklega hrifin af svona gömlum húsum. Við erum sjaldnast sammála um hvernig hús eiga að vera þvi ég vil helst hafa þau í nýrri kantinum. T.d. í dag þegar hún benti á snoturt og fallegt gamalt hús hugsaði ég bara um hvað viðhaldið yrði mikið og dýrt (skipta um raflagnir, skólp, einfalt gler og engin einangrun var meðal annars það sem fór i gengum hugann á mér) og hvergi hægt að leggja bílnum. Eyðilagði alveg momentið eins og mér einum er lagið. Rómantískur með eindæmum. Fórum inn á æðislega kósí konditori sem á víst að vera Stokkhólms elsta eins og svo margt i þessum bæjarhluta. Fengum ótrúlega gott heimalagað kakó og kökur. Ég hugsaði með mér að þetta væri svona staður sem mamma myndi fíla og í sömu andrá kom kokkurinn/bakarinn útúr eldhúsinu. Hún var alveg eins og sænsk útgáfa af mömmu. Líkt andlitsfall, sama hæð,eins hár næstum söm,u gleraugu og með eins mittissvuntu og mamma var með þegar ég, um ársgamall, pissaði ofaní svuntuvasann .

Mæli með heimsókn til Stokkhólms en kannski þegar farið verður að líða aðeins meira fram á sumar þvi það var vægast sagt skítkalt.

 

 

Skötuhjúin í dag og nýjasta framtíðarplanið (breytist daglega)

Staða okkar í dag er á þann máta að ég verð á flakki um Evrópu í sumar og Sophie er á Dash 8 Q400 type rating námskeiði i Stokkhólmi. Hún verður á því þartil i enda apríl en við tekur atvinnuleit geri ég ráð fyrir. Þarsem við verðum lítið við í Köben ákváðum við að segja upp leigunni og koma innbúinu fyrir hjá vinum eða í geymslu þartil við komum aftur i haust. Ef þú lesandi góður, býrð i Köben og vantar húsgögn eða hefur aflögu geymslupláss þá vertu endilega i bandi.

Flakkið á okkur verður það mikið að við vitum eiginlega ekki hvenær við hittumst næst. Sjáum fram á háa símreikninga, msn og email í miklu magni út sumarið. Endurtekning á síðasta sumri og því ekkert nýtt fyrir okkur. Glæst líf flugmannsins, svo ekki sé minnst á að við erum bæði í sama ruglinu. Þetta er farið að líkjast sjómannslífi, eins og að vera i smugunni. Nema hvað að við erum líklega í sitthvorri smugunni verandi bæði flugmenn.

Sumarvinnan

Ég er búinn að fá sumarvinnu við að fljúga með fallhlífastökkvara viðsvegar um Evrópu i sumar. Flugvélin sem ég flýg tekur 18 fallhlífastökkvara og heitir GAF Nomad. Planið er að vera i Englandi út maí og í Skyen i Noregi júní, júlí og ágúst. Þýskaland er svo planað i september. Held það verði mjög spennandi og góð reynsla. 

Forsagan af þessu öllu er að maður sem þekkir mann sem þekkir mann sem þekkir mann hringdi i Sophie og lét hana vita af því að það vantaði flugmann i þetta jobb. Hún hringdi í eigandann af vélinni sem þakkaði fyrir áhugann en vildi fá tímahærri mann. Þá benti hún á mig og féll það í góðan jarðveg hjá honum. Við komumst að samkomulagi og ákveðum að koma mér i gegnum þjálfun því hann vantaði flugmann sem fyrst. Þetta gerist í enda febrúar. Nokkrum dögum seinna handleggsbrotnar eini flugkennarinn á þessa flugvél og þjálfun minni er frestað. Eigandinn þurfti samt sem áður að hafa vélina í Englandi um páskana og ákveður að fljúga henni sjálfur þangað og taka mig með svo ég fái smá æfingu á hana áður en þjálfunin sjálf byrjar. Nýta tímann sem best. Við komumst loks af stað áleiðis til Headcorn 15.mars eftir baráttu við veðrið og komum tilbaka 22.mars. Sagan af dvöl minni þar kemur seinna.

Á fyrsta degi skapaði Guð bloggið....

Ég vil byrja á því að þakka Höskuldi vini mínum fyrir að sparka i rassgatið á mér og koma þessu bloggi i gang. Sökum leti og fyrri reynslu hef ég hreinlega ekki lagt í það en eftir ferð mína til Headcorn i Englandi sá ég fram á að það væri víst óhjákvæmilegt. Þegar maður sem hefur takmarkaða pennareynslu og löngun til að tjá sig á netinu stendur sjálfan sig að því að hugsa 10 sinnum á dag, Djöfull myndi ég setja þetta á bloggið ef ég væri með slíkt, verður ekki aftur snúið. Takk Höskuldur og hérmeð hefst nýtt bloggtímabil Jóns B.

Nýtt blogg

Það fyrsta sem mig langar að taka fram er að ég elska kærustuna mína afar heitt.